เรามา "กิน" เวลากันเถิด

BIA-P.2.3.1/1-6

เรามา "กิน" เวลากันเถิด

เรามา "กิน" เวลากันเถิด

เอกสารชุดมองด้านใน อันดับ 6

พระพุทธเจ้าตรัสว่า อะไรๆ ก็มีอยู่ในคน คือในร่างกายที่ยาวประมาณวาหนึ่ง อันมีพร้อมทั้งสัญญาและใจ นี้ก็หมายความว่า อบายนั้นมีอยู่แล้วในคน ถ้าใครอยากจะรู้รส ก็ลองประพฤติไปในปากทางของอบายที่เรียกว่า อบายมุข เช่นดื่มน้ำเมา เล่นการพนัน คบคนชั่วเป็นมิตร เกียจคร้านทำการงาน พอทำอย่างนี้ อย่างใดอย่างหนึ่ง ก็ตกอบายทันที

คำว่า เวลา ในภาษาคนธรรมดานั้น เขาหมายความว่า เวลาเป็นวินาที นาที ชั่วโมง เป็นวันเป็นเดือน เป็นปี แล้วก็เอาเวลาไปเที่ยวจับนั่น จับนี่ ว่าสั้นหรือยาว นานหรือไม่นาน จนกระทั่งเกิดความร้อนใจเพราะเวลาขึ้นมาจนได้ เวลาอย่างภาคนนี้ เขาเอาวัตถุภายนอกเป็นหลักเป็นเกณฑ์ ต่อเมื่อเข้าใจถูกต้องในภาษาธรรม ก็จะเห็นได้ว่า ตัวเวลามันเป็นสิ่งที่ไหลไปเรื่อยไม่เป็นขยักๆ ไม่เป็นขั้นๆ ตอนๆ เหมือนความรู้สึกของคน เป็นแต่กระแสแห่งนามธรรมอันหนึ่งที่ไหลไปเรื่อย ถ้าใครมองเห็นอย่างนี้ก็เรีกว่า รู้จักเวลาอย่างถูกต้อง ความประมาทนั้นมันคือไปถูกหลอกด้วยเวลา ความไม่ประมาทก็คือไม่ถูกหลอกด้วยเวลา ระวังให้ดีสิ่งที่เรียกว่าเวลานั้น ที่แท้ก็คือมารชนิดหนึ่ง มันหลอกให้หลง แล้วมันก้กินเรา ทีนี้เราจะต้องทำตรงข้าม คือไม่หลงแล้วกินพญามารเสีย คือกินเวลาเสีย


- พิมพ์ครั้งที่ 1 [พ.ศ. 2511]

หน้า [1] - [29]

ซ้ำ 3 เล่ม


พ.ศ. 2511

Item

สิ่งพิมพ์บนกระดาษ ปกอ่อน จำนวน 29 หน้า