สฺยามรฏฺฐสฺส เตปิฏกํ วินยปิฏเก มหาวคฺคสฺส ปฐโม ภาโค

BIA-P.1.2/4 กล่อง 1

สฺยามรฏฺฐสฺส เตปิฏกํ วินยปิฏเก มหาวคฺคสฺส ปฐโม ภาโค

พระไตรปิฎกเล่ม 4 วินัยปิฎกเล่ม เล่ม 4 มหาวรรค ภาค 1

ว่าด้วยสิกขาบทนอกปาติโมกข์ (ระเบียบข้อบังคับทั่วไปเกี่ยวกับความเป็นอยู่และการดำเนินกิจการของภิกษุสงฆ์)

ตอนต้น มี 4 ขันธกะ (หมวด) คือ เรื่องกำเนิดภิกษุสงฆ์และการอุปสมบท อุโบสถ จำพรรษา และปวารณา

พิมพ์ครั้งที่ 2 [พ.ศ. 2501]

[1] - [399]

ซ้ำ 2 เล่ม

หมายเหตุ

- มีลายมือเขียนด้วยปากกาที่หน้า 1 ว่า " * ถ้าคำคำนี้แปลได้ว่า "ตอนแรกจะตรัสรู้แล้ว" ใจความจะกลายเป็นว่าไม่เกี่ยวกับประโยคถัดไป,

คือเป็นเพียงประโยคเริ่มเรื่องเท่านั้น. ประโยคถัดไปเป็นตัวเรื่อง, และเป็นเรื่องแห่งราตรีแรก, ของสัปดาห์แรกด้วย, และเป็นเรื่องของการตรัสรู้นั่นเอง.

(หาใช่ตรัสรู้โดยวิชชา ๓ ไม่, มีข้อพิรุธดังที่บันทึกไว้ที่โพธิราชกุมารสุตตปาลิ)." และ " * ตรงนี้บาลีอุทาน (๒๕/๗๓/๓๘) มีแปลกกัน,

โดยแซกข้อความเพิ่มเข้ามาตรง * นี้ว่า .... ตสฺส สตฺตาหสฺส อจฺจเยน ตมฺหา สมาธิมฺหา วุฏฺฐหิตฺวา .....; ทั้งคำว่า อนุโลมํ ปฏิโลมํ ถัดไปก็แยกกล่าวคนละที่,

อนุโลมครั้งหนึ่ง, ปฏิโลมครั้งหนึ่ง, รวมกันอิกครั้งหนึ่ง."

- มีลายมือเขียนด้วยปากาที่หน้า 4 ว่า " * นี้ต้องถือว่าอยู่ที่โพธิมูเล เพียงสัปดาห์เดียวเท่านั้น; จะถือว่าอยู่ถึง ๒ สัปดาห์,

และสัปดาห์แรกบันลุวิชชา ๓ ตลอดยาวสามสัปดาห์ พิจารณาปฏิจจ. ตลอดยามสาม, ตามข้อความนี้หาได้ไม่;

ดังนั้นเราจึงถือว่า การตรัสรู้ด้วยวิชชาสาม ตลอดสามยามนั้นไม่มีเหตุผล, อาจเป็นข้อความแปลกปลอมเข้ามา, หรือสับสนอย่างใดอย่าง๑."

พระไตรปิฏกบาลี ฉบับสยามรัฐ เล่ม 4 วินัยปิฎก มหาวรรค ปฐมภาค

พ.ศ. 2501

Item

สิ่งพิมพ์บนกระดาษ ปกแข็งและปกอ่อน จำนวน 399 หน้า

สฺยามรฏฺฐสฺส เตปิฏกํ

วินยปิฏเก มหาวคฺคสฺส ปฐโม ภาโค

วชิรญาเณน มหาสมเณน อาโท โสธิโต

ญาณวรตฺเถเรน สาสนโสภเนน ปุน โสธิโต

มหามกุฏราชวิทฺยาลเย คนฺถาธิการตฺเถเรหิ ปุนปิ โสธิโต

ราชปฺปมุเขน สฺยามรฏฺฐวาสินา มหาชเนน มุทฺทาปิโต

สฺยามรฏฺฐสฺส ราชธานิยํ มหามกุฏราชวิทฺยาลเยน ปกาสิโต พุทฺธปรินิพฺพานา ๒๕๐๑ ทุติเย วาเร

พิมพ์ที่โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย

นายพินิจ อู่สำราญ ผู้พิมพ์โฆษณา พ.ศ. ๒๕๐๑

พระไตรปิฎกบาลี, วินัยปิฎก

พระไตรปิฎกบาลี, วินัยปิฎก, มหาวรรค ภาค 1