สฺยามรฏฺฐสฺส เตปิฏกํ อภิธมฺมปิฏเก กถาวตฺถุ

BIA-P.1.2/37 กล่อง 7

สฺยามรฏฺฐสฺส เตปิฏกํ อภิธมฺมปิฏเก กถาวตฺถุ

พระไตรปิฎกเล่มที่ 37 อภิธรรมปิฎกเล่มที่ 4 กถาวัตถุ

คัมภีร์ที่พระโมคคัลลีบุตรติสสเถระ ประธานการสังคายนาครั้งที่ 3 เรียบเรียงขึ้น เพื่อแก้ความเห็นผิดของนิกายต่างๆ

ในพระพุทธศาสนาครั้งนั้น ซึ่งได้แตกแยกกันออกไปแล้วถึง 18 นิกาย เช่น ความเห็นว่า พระอรหันต์เสื่อมจากอรหัตตผลได้

เป็นพระอรหันต์พร้อมกับการเกิดได้ ทุกอย่างเกิดจากกรรม เป็นต้น ประพันธ์เป็นคำปุจฉาวิสัชนา มีทั้งหมด 219 กถา

พิมพ์ครั้งที่ 2 [พ.ศ. 2499]

[1] - [786]

หมายเหตุ

- มีเครื่องหมายปรัศนี หน้า 106

พิมพ์ครั้งที่ 2 [พ.ศ. 2502]

[787] - [1573]

หมายเหตุ

พระไตรปิฏกบาลี ฉบับสยามรัฐ เล่ม 37 อภิธรรมปิฎก กถาวัตถุ

พ.ศ. 2502

Item

สิ่งพิมพ์บนกระดาษ ปกแข็งและปกอ่อน จำนวน 1573 หน้า

สฺยามรฏฺฐสฺส เตปิฏกํ อภิธมฺมปิฏเก กถาวตฺถุ

กิตฺติสารตฺเถเรน กิตฺติสารมุนินา อาโท โสธิตํ

เขมจาริตฺเถเรน ธมฺมติโลกาจริเยน ปุน โสธิตํ

มหามกุฏราชวิทฺยาลเย คนฺถาธิการตฺเถเรหิ ปุนปิ โสธิตํ

ราชปฺปมุเขน สฺยามรฏฺฐวาสินา มหาชเนน มุทฺทาปิตํ

สฺยามรฏฺฐสฺส ราชธานิยํ มหามกุฏราชวิทฺยาลเยน ปกาสิตํ พุทฺธปรินิพฺพานา ๒๔๙๙ ทุติเย วาเร

พระไตรปิฎกบาลี, อภิธรรมปิฎก

พระไตรปิฎกบาลี, อภิธรรมปิฎก, กถาวัตถุ