วินัยมุข ๑-๒-๓

BIA-P.1.2.1/5

วินัยมุข ๑-๒-๓

วินัยมุข ๑-๒-๓

มุขแห่งวินัย, หลักใหญ่ๆ หรือหัวข้อสำคัญๆ ที่เป็นเบื้องต้นแห่งพระวินัย หรือเป็นปากทางนำเข้าสู่วินัยเป็นชื่อหนังสือที่สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรสทรงรจนาขึ้น เพื่อชี้ประโยชน์แห่งพระวินัยมุ่งช่วยให้พระภิกษุสามเณรตั้งอยู่ในปฏิบัติพอดีพองาม ผู้ไม่เคร่งจะได้รู้จักสำรวมรักษามรรยาทสมเป็นสมณะ ฝ่ายผู้เคร่งครัดเกินไปจะได้หายงมงายไม่สำคัญตนว่าดีกว่าผู้อื่น ตั้งรังเกียจผู้อื่นเพราะเหตุเล็กน้อยเพียงสักว่าธรรมเนียมหรือแม้ชักนำผู้อื่นในปฏิบัติอันดี ต่างจะได้อานิสงส์คือไม่มีวิปฏิสาร ทรงมุ่งหมายเพื่อจะแต่งแก้หนังสือบุพพสิกขาวัณณนาของพระอมราภิรักขิต (อมร เกิด) เจ้าอาวาสวัดบรมนิวาส; จัดพิมพ์เป็น 3 เล่ม ใช้เป็นแบบเรียนนักธรรมชั้นตรี ชั้นโท และชั้นเอก ตามลำดับ

ประกอบด้วยเรื่อง

วินัยมุข เล่ม ๑ หน้า [1] - [245]

วินัยมุข เล่ม ๒ หน้า [246] - [419]

วินัยมุข เล่ม ๓ หน้า [420] - [747]

หมายเหตุ

- สันปกพิมพ์อักษรเดินทอง ต่อจากชื่อเรื่องว่า "อินฺทปญฺโญ (เงื่อม) น.ธ. โท ๑๘/๔/๖๙"

- มีประทับตราด้วยหมึกสีน้ำเงิน ภายในวงกลมเขียนว่า "สุสฺสูสํ ลภเตปญฺญํ ตู้สมุดพานิช" ที่ปกรอง และรูปถ่ายพุทธทาสภิกขุในอิริยาบถนั่ง ขนาด 2 X 3.5 ซม. จำนวน 1 รูป

พ.ศ. 2469

Item

สิ่งพิมพ์บนกระดาษ ปกแข็ง จำนวน 747 หน้า

ที่มาจากหอสมุดธรรมทาน วัดชยาราม ชั้นสอง ตู้หมายเลข 2 ชั้นที่ 3

วินัย, ตำราเรียน

วินัย, ตำราเรียน